Spałam z nią.

Tym razem nie będzie przepisu na danie, deser a nawet zwykłą przekąskę. Sytuacja o której chcę napisać nie jest taka prosta jak ugotowanie jajek czy wody na herbatę. Zapierałam się mocno, że nie będę z NIĄ spać. Jedno łóżko i trzy osoby? To chyba tłok. Słyszałam, że wiele osób tak robi. Ja jednak z moim Mężem - nie.  Jesteśmy a raczej byliśmy tradycjonalistami w łóżku nie ma miejsca ta Tę/Tego trzeciego. Jednak z biegiem czasu poglądy uległy zmianie.  Chciałabym powiedzieć, że Ona ode mnie tego wymagała. Jednak ile w tym prawdy, czy czasem nie zrobiłam tego dla wygody? Chęci przytulenia i bycia z NIĄ blisko? Tak.

Za parę miesięcy lub lat już tak nie postąpię - Ona szybko wybije mi to z głowy. Będzie już za duża na to aby przytulać się ze swoją.. Mamą. Tak mamą. Cały czas piszę o córce. Z góry założyłam i "koniec i kropka" córka nie będzie z Nami spać od tego ma swoje łóżeczko. Jednak zdarzają się noce czy poranki gdy biorę ją do Nas. Lubię na nią patrzeć  jak śpi lub po prostu przytulić gdy widzę jak cierpi bo akurat wychodzi jej ząbek. Czy to powoduje, że jestem gorszą matką? NIE! Za parę chwil Lenka będzie się czuć "zbyt dorosła" aby być tak blisko. Tych chwil nikt Nam nie zwróci.

Załóż więc różowe okulary, spójrz na świat pozytywnie i zauważ plusy wynikające z Waszej bliskości.

Ps. Takich postów spodziewaj się więcej.

Życie